Li gicanti Ursini e lu palatinu Uzeda

Lu cchiù mpurtanti munumentu midiuevali di Catania è lu maistusu casteddu Ursinu, fattu custruiri di lu mpiraturi Fidiricu II di Svevia1239 ô 1250, ntô stissu postu unni prima c'era nu casteddu cca duminava lu portu e lu golfu di Catania, ca pirciò vineva chiamatu 'n latinu "castrum sinus", zoè "casteddu dô golfu", e di ddocu, pi curruzzioni, vinni chiamatu dê catanisi "casteddu Ursinu".
Pi dari na spiecazzioni a ssu nomu di "Ursinu", la fantasìa dû pòpulu si mmaginau ca asistevanu li gicanti saracini, chiamati, nun si sapi picchì, Ursini, ca lu conti nurmannu Ruggeru scunfiggìu ntô XI sèculu, mpatrunènnusi acussì dô casteddu di chissi misu ntâ spiaggia di Catania.

Lu casteddu Ursinu

Comu si capisci, ssa liggenna nun havi nudda viritati câ storia e nudda viritati pussedi n'àutra liggenna lijata sempri a li gicanti Ursini, unni chissi foru scunfiggiuti e ammazzati di lu Palatinu catanisi Uzeda.
Ssu Palatinu ccu l'armatura nìura, nasci di la fantasia di nu giurnalista catanisi dê primi dû 1900, Giuseppi Malfa, ca s'ammintò stu Palatinu, figghiu di pòvira genti, ca addivintò cavaleri pi lu sò valuri. E comu a tutti li fàuli cchiù beddi, macari chista finisci cu l'ammazzatina di li nimici e lu spusalizziu di l'eroi cu la figghia dû re.