Òrdini
L' òrdini è la dispusizzioni, la cullucazzioni d'ogni cosa ntô locu ca ci cumpeti, secunnu nu ditirminatu criteriu.
- Po’ èssiri macari lu dari o ricèviri ‘n òrdini; aviri l’òrdini di fari quarcosa;
- po’ èssiri la richiesta di merci o di sirvizzi: lu cummissiunari, l'ordinari, fari o soddisfari n' òrdini;
- òrdini alfabbeticu, lòggicu, p’òrdini di nummira, cronuloggicu;
- l’òrdini di li cosi : non canciari nenti, l’assari tuttu cu l’òrdini d’apprima;
- forzi di l'òrdini;
- mettiri òrdini nta sucitati.
Àutri significanzi:
- òrdini ntô cristianèsimu:
- òrdini sacru, nu sacramentu
- òrdini riliggiusu -
- Òrdini - istituzzioni statali o prufissiunali.
- òrdini arfabbèticu - cumminzioni pâ quali si stabbilisci ca nu gruppu di nomi, o cumunqui di paroli, avìssiru a ssiri nziriti nta na lista urdinata
- Òrdini architittònicu - unu di l'antichi stili dû custruiri
- Òrdini (cummerciu) - documentu cummirciali pi urdinari na ditirminata merci, prudottu o sirbizziu
- Òrdini cronològgiccu: vìdiri Cronoluggìa
- Nta la matimàtica, na Rilazzioni d'òrdini (cumunimenti chiamatu simplicimenti òrdini) eni na rilazzioni ca suddisfa particulari pruprietà
- Òrdini prufissiunali - albu nta quali sù scritti pi liggi chiddi ca, avennu li requisita, ponnu sircitari ditirminati attività prufissiunali.
- Òrdini pùbbricu nta la giurisprudenza
- Òrdini (bioluggìa) - livellu giràrchicu nta li classificazzioni tassunòmichi (butànichi e zuològgichi), sutta o supra la famigghia.
Sta vuci è na difinizzioni sìmprici di na palora n sicilianu. Lu sò cuntinutu pò èssiri migghiuratu.