Bokmål

Lu Bokmål (Lingua dû libbru), prima dû 1929 chiamatu riksmål (Lingua dû regnu) è la cchiù diffusa dî dui furmi scriuti norviggisi. Lu bokmål è utilizzatu di circa lu 90% dâ pupulazzioni norviggisi, e è la furma cchiù nzignata ê studenti furasteri. Lu bokmål è basatu principarmenti suprâ lingua danisi scriuta e supra li dialetti norviggisi orientali, spiciarmenti li varianti burghisi parrati a Oslu. L'ortugrafìa bokmål è usata principarmenti di chidde pupulazzioni ca parrannu li dialetti ca sinteru di cchiù la nfluenza dû danisi e du vasciu-tudiscu. N cuntrappusizzioni, li dialetti occidintali, ùsanu lu Nynorsk c'arrispècchia di cchiù li furmi tradizziunali norviggisi.

Nè lu bokmål nè lu nynorsk sunnu veri e propri lingui. Sunnu simpricimenti furmi scriuti diversi dâ lingua norviggisi. Picca sunnu chiddi ca pàrranu littiralmenti chiste lingui, ma arcuni dialetti s'assumìgghianu di cchiù ô bokmål o a lu nynorsk.

Grammàtica

Nzèmmula cu àutri lingui scandìnavi, lu bokmål è una dî rari lingui indoeuropei ca nun còniuga li verbi secunnu la pirsuna e lu nùmmaru. Li sustantivi ponnu èssiri di tri gèniri: masculinu, fimmininu e nèutru. Però, comu ntâ lingua danisi, tutti li palori fimminini ponnu èssiri usati comu masculini. Nta chistu casu si parra di gèniri cumuni. Un elimentu distintivu dî lingui scandìnavi è l'artìculu postpostu: l'artìculu è agghiuntu comu suffissu ô sustantivu, comu ntê dui asempi siquenti.

Gèniri	Artìculu ditirminativu	Artìculu nditirminativu	Artìculu nditirminativu (cu aggittivu)
bil (àuto)	bilen	en bil	den store bilen
hus (casa)	huset	et hus	det store huset

Culligamentu nternu

• Den Frie Encyklopedi på Bokmål - Uicchipèdia ntô Bokmål

Rifirimenti: il Bokmål in italiano