Julio Cortázar
Julio Cortázar (Bruxelles 26 di austu 1914 - Pariggi 12 di frivaru 1984) fu nu scritturi e pueta argintinu, cunziddiratu unu di l'autura cchiù mpurtanti dû vintèsimu sèculu. Nascìu di ginitura argintini ma criscìu 'n Argintina. Si trasfirìu 'n Francia ntô 1951, unni campau pi la maggiuranza dâ sò vita.
Cortázar è canusciutu pô sò stili innuvativu e l'usu di tecnichi narrativi non cunvinziunali. Fu unu di li principali espunenti dû boom latinu-miricanu, muvimentu ca vitti nàsciri autura comu Gabriel García Márquez e Mario Vargas Llosa. Li sò scritti esplorunu temi comu la rialtà assurda, altirata e l'intercunnissioni tra li sonni e la vita di tutti li jorna.
Tra li sò òpiri cchiù canusciuti "Bestiario" (1951), "Final del juego" (1956), e "Rayuela" (1963), lu sò rumanzu cchiù cèlibbri, chi rumpi câ tradizzioni dû rumanzu liniari e nvita lu litturi a scègghiri l'òrdini di littura dî capituli. Cortázar è puru auturi di raccunti straurdinari, comu chiddi cuntinuti nta "Las armas secretas" (1959) e "Final del juego".
A parti la sò pruduzzioni littirària, Cortázar era nu sustinituri appassiunatu dâ pulìtica prugrissista, criticannu lu riggimi militari argintinu. Li sò òpiri riflèttunu la sò visioni dû munnu comu frammintatu, inquietanti e quarchi vota surrealista. La sò eredità littiraria cuntinua a nfruinzari la littiratura cuntimpurània.