Pirduta dâ «I» ô principiu dî palori

Stu finòminu (p'asempiu: l'usu di "mbarcari" mmeci di "imbarcari") è carattirìsticu di la lingua siciliana.

Diffusioni cancia

S'attrova nta tutti l'àrii di la Sicilia. Nta arcuni zoni, la "i" nizziali veni pirduta ma è rinchiazzata di na "a" nizziali (comu nta "adulatrari", ecc.).

Àutri asempi cancia

"ignurànti" -> "gnurànti"

"immàggini" > "mmàggini"

"immèci" -> "mmèci" (asisti puru "ammèci")

"impurtànti" -> "mpurtànti"

"incirtitùdini" -> "ncirtitùdini"

"innamuràtu" -> "nnamuràtu"

"intèru" -> "ntèru"

"intinziòni" -> "ntinziòni"

"intìsi" -> "ntìsi"

"inùtili" -> "nùtili"

"inzùmma" -> "nzùmma" (asisti puru "anzùmma")

"inzignàri" -> "nzignàri"

Nu finòminu prisenti nta àutri lingui cancia

Ci voli nutari ca stu finòminu funèticu nun è tìpicu sulu dû sicilianu, pirchì asisti nta àutri lingui neolatini, comu p'asempiu la lingua corsa ntâ quali la "i" nizziali poti èssiri cancillata, o canciata di na "a" nizziali:

picondria (zoè 'n sicilianu: "picontrìa", cû significatu di "malincunìa", e ca veni dû talianu "ipocondria")

imparà / amparà (zoè 'n sicilianu: "mparari")

ecc.

Rifirimenti ca ùsanu palori senza la "i" nizziali cancia

  • Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
  • Grammàtica di Pitrè, 1870 (ma usa l'apòstrufu ô nizziu di li palori)
  • Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
  • Grammàtica di Bonner, 2001
  • Vucabbulariu di Camilleri, 1998

Rifirimenti ca ùsanu palori cu la "i" nizziali cancia

  • Vucabbulariu di Lucio Zinna - Antares Editrice, 2002

Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia cancia

Raccumannamu di nun usari la "i" nizziali sarvu pi li palori unni veni prununzata: "idìa", "isulazziunista", "Italia", ecc.