Sant'Everiu di Catania

Everiu ( Severu secunnu i Greci; Catania ? – Catania, 24 di marzu 264) è un Santu viniratu dâ Cresia Cattolica e Ortudossa.

Statua di marmuru no chianu da Cattidrali di Catania

Aggiografìa cancia

Fu lu quartu viscuvu dâ Diocesi di Catania. Nall’Atti di Santi Alfiu, Filadelfu e Cirinu si fa memoria di Sant’Everiu, viscuvu di Catania, ca purificò lu tempiu dî Dei di Lintini dâ superstizioni e ‘nsemmula o biatu Neofitu, viscuvu di Lintini, lu cunsacrò â Santissima Matri di Diu. Ni fannu mimoria li Menulogi dû Cardinali Sirletu e Andria Scottu, ca lu chiamanu Severu. Si trova puru nò Menulogiu di Basiliu II e na cocchi Sinassariu da Cresia di Custantinopuli. Fici custruiri nò 262 na Cresia dintra lu locu da sipultura dâ gluriusa Sant'Àita, deci anni doppu lu martiriu, didicata a S. Maria di Betlemmi, ditta poi dâ Grutta. Fu la prima dâ Citati mmenzu ê rovini dû Pretoriu, vali a diri lu palazzu dû proconsoli rumanu. Si trova nâ Chiazza Carru Albertu e fu pi otto seculi la Cattidrali di Catania. Distruggiuta dû tirrimotu1169 e dû 1693 fu ricustruita. E’ chiamata di S. Agata la Vecchia. Un quatru du Santu è nà Cappella dû Fonti Battisimali dâ Culliggiata e na statua di marmuru è nò chianu da Cattidrali di Catania. La Festa è lu 24 Marzu.