Santu Luca di Demenna

Santu Luca di Demenna (Demenna 910 o Alcara Li Fusi 920Armentu 13 di uttùviru 993 oppuru 5 di frivaru 995)

Politticu ( 1400 ) na Cresia di San Luca d’Armentu (PZ )

Aggiografìa cancia

Santu Luca nascìu a Demenna, citati antica di la Sicilia vicinu a San Marcu d’Alunziu.
Sò patri si chiamava Giuvanni e sò matri Ietibia. Si fici dari d’iddi la binidizzioni e si nni ivu nnô munasteru di San Filippu d’Aggira (EN), uni era abbati San Saba, mònacu basilianu. Sapìa ca a Galatru ‘n Calabria c’era un santu mònacu, Elia da Grutta e câ binidizzioni di Saba si nni ivu nni iddu. Versu lu 950 si nni iu a Noia, no na Crisiedda diticata a San Petru e ci stesi sett’anni 'n sulitudini e prijera. Appoi si purtò a Grumentu e si juncìu cu tanti mònachi. Quannu ci fu na granni caristìa detti òrdini di dari ê puvureddi tutti li pruvvisti dû munasteru, d'abbastari pi tuttu l’annu. Nnô 970 partìu di ddà e si nni ivu nnô munasteriu di Santu Nastasiu, sutta a lu munti Carbuni 'n tirritòriu di Armentu (PZ) unni custruìu na crisiedda a la Vèrgini Maria.
Quannu nta ssu paisi arrivaru li Saracini, lu santu fici n’apparizioni a cavaddu cû sò pasturali e li fici scantari a morti. Guarìu tanti malati e arrisuscitau tanti morti; cu tutti era duci, mansuetu, mudestu, ubbidienti. Murìu lu 13 di uttùviru 993. Fu purtatu a Armentu ntô 1024, unni è lu Patrunu dû paisi.

Lijami di fora cancia

Aggiografia dû situ Santi e Beati