"Di la vinuta di lu re Japicu in Catania (rumanzu)" : Diffirenzi ntrê virsioni
Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Nuddu riassuntu dû canciamentu |
Nuddu riassuntu dû canciamentu |
||
Riga 1:
{{Sicilianuanticu}}
<div style="clear:left;background: #996600;padding:0.5em;border:2px solid #000000">
{| <div style="clear:
<FONT FACE="French Script MT" COLOR= #000080 SIZE=5>
| ! bgcolor= width="100%" |Nutizzia di lu P.Fr. Atanasiu di Aci ▼
|-
| ! bgcolor= width="100%" border-bottom:1px solid #006699; font: 95% Verdana;" align="left" |<p>
Line 17 ⟶ 13:
''Stu prizziusu ducumentu veni sarvatu nzinu a oggi ntô munasteru di San Nicolò La Rena 'n [[Catania]], di unni, appuntu, appartineva l'auturi; e vinni pubbricatu dô "Bentivegna" di [[Palermu]] l'annu [[1760]] nta l'òpira ntitulata: "Opùsculu di autori Siciliani". S'attrova minzioni di st'auturi nta la "Bibliotecha Sicula" dô Mongitore, ntê "Mimorii storichi di Catania" di [[Petru Carrera]], e nta àutri scritturi siciliani. La mpurtanza di stu scrittu, spiciarmenti pî studî liguistici, è assai granni e ni fa vidiri comu la [[lingua siciliana]], macari cu tutti li nfruenzi dâ [[lingua taliana]], hà sarvatu quasi tuttu di chidda ca era ntô [[1287]]''
|}
<div style="clear:left;background: #FFFFF0;padding:0.5em ;border:1px solid #000080">
<FONT FACE="French Script MT" COLOR= #000080 SIZE=6>
- Rumanzu Sìculu di lu 1287 -
----
<FONT FACE="French Script MT" COLOR= #000080 SIZE=5>
'''Di la vinuta di lu re Japicu in Catania'''
<br>
<br>
Lu re stava aspettandu a Ruggeri Lauria, per sicutari li Franzisi; chi vinni cu li galeri a Catania, e si fici una gran gazzara, e li galeri, chi purtau, foru vintisetti, ed altri tredici vinniru di poi; e poi si pigliaru li galeri di Catania, chi eranu homini valenti di supra, ed in particolari Antoniu Carrula, chi luttava cu li jeuchi, e li vincia; e sinni ju ad Augusta. In chistu tempu lu re ascutava a tutti, e si assittava ‘ntra lu cutigliu di lu castellu, e dava audienza a tutti, e facia la giustizia; ma vosi sapiri, cui erano quilli chi tinianu la intelligenza cu li Franzisi, e s’infurmau di tutti li persuni da beni, e sacerdoti; ed avenduli saputu, fingia nun li sapiri; ma a tutti mustrava bona cera; ed havendusi di spusari la figlia di Gioanni Munticatinu, lu re ju a li nozzi vistutu di virdi, accumpagnatu di li nobili di gitati; ma nun ci vosi mangiari, pirchì avia di spediri a diversi Curreri chi l’aspittavanu , e sinni ju a lu castellu a cavallu; e a la so spalla ci era lu Baruni di Schitinu, e Farnciscu Brandinu; e juntu a lu castellu, truvau a Micheli Protupapa, chi purtava quattru Franzisi attaccati, chi la sira di l’assautu per paura si havianu ammucciatu tra li canniti a lu pantanu. Lu re l’appi assai a caru, e detti a lu dittu di Protupapa quaranta xiurini di biviraggiu, e ci fici multi carizzi. In quistu sinni acchianau a mangiari, e si tinia quattru di Catania cu illu, di li quali nu nni lassau n’exiri, zetto dui; ma quannu si partiu li lassau, e nun si sapppi la causa di chistu trattenimentu.
|