"Rinaldu D'Aquinu" : Diffirenzi ntrê virsioni

Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Santu (discussioni | cuntribbuti)
Santu (discussioni | cuntribbuti)
Nuddu riassuntu dû canciamentu
Riga 1:
'''Rinaldu D'Aquinu''' (Muntella (AV)?, [[1227]]/[[1228|28]]? - [[1279]]/[[1281|81]]) fu un pueta dâ [[scola siciliana]] di [[Fidiricu II di Hohenstaufen|Federico II]]. Lu truvamu ca veni chimatu ''messere'' nta arcuni ''canzuneri'' e d'iddu arèstanu un [[sunettu]] e dùdici [[canzunaCanzuna (mètrica)|canzuni]] (tra cui ''Per fin amore vao si allegramente'', muntuata di [[Danti Alighieri]], e ''Già mai non mi conforto'', didicata a la ''Sesta cruciata'').
Danti lu nòmina ntô ''"De vulgari eloquentia"''.