|
==Lu cunsumu dâ nivi ntâ Sicilia==
N'àutru franzisi, [[Jean-Pierre-Louis-Laurent Hoüel|J. Hoüel]], ntô [[1777]] diceva ca lu cummerciu dâ nivi di l'Etna impignavampignava migghiara di muli, di cavaddi e òmini; essennu granni assai-assai lu cunsumu di idda nta tutta l'Ìsula, unni nuddu sapeva privarisinni. L'usu d'arrifriddari li [[vìppita|vìppiti]] si pinzava ndispinzàbbili pi la saluti e la caristìa dâ nivi cunzidirata cû stissu dannu di chidda dû [[vinu]] e di l'[[ogghiu]]. Cunta sempri J. Hoüel ca, truvànnusi a [[Sarausa]] nta un jornu di caristìa di nivi, e passannu pri mari na [[varca]] càrica di nivi, li Sarausanisarausani curreru a l'arrimbaggiu e custrìnsiru la cunsegna dû càricu: ô rifiutu di l'equipaggiu, passaru a gravi viulenzi, cu la pèrdita di arcuni di iddi ntô cunfrittu. ''(Hoüel,op.cit.,t.II,p.82)''
Brydone videva nta l'usu di l'acqua fridda lu cchiù granni e forsi lu cchiù salutari ntra tutti li lussi dâ Sicilia: e suttaliniasuttaliniava cu piaciri la praticapràtica dê mèdici siciliani di daidari di idda na granni quantitati a lu malatu di nfiammazzioni. ''(Brydone, op.cit.,lett.XXXIII)''
N'àutru ngrisi, Irvine, ntô tempu ca stetti ntra nuatri, arristau sempri surpresu dâ manìa dê Siciliani pê cosi friddi: ''raggiuni di li cchiù ardenti disiderî comu lu "gin" pi li "pescivendole" ngrisi. '' - ''Ci n'eranuèranu spacci unni ègghè. Genti pòvira, macari cinciusa, attruvava lu sò bajoccu pri accattarasinni, e cui è ca lu puteva fari, s'agghiacciava li vìppiti 'n casa. Lu scrusciu c'avvineva d'avanti a li negozzî di nivi arrivata di picca di l'Etna, pigghiava caràttiri di veru tumultu, picchì chisti vinèvunuvinèvanu assartati di na fudda scumpigghiata, ca pi nu furasteri pareva si facissi n'omicidiu''. ( W.Irvine, Letters on Sicily, pp.28-30. London, 1813)
[[Catigurìa:Storia]]
[[Catigurìa:Catania]]
|
