"Partitu Cumunista Italianu" : Diffirenzi ntrê virsioni

Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Santu (discussioni | cuntribbuti)
Nuddu riassuntu dû canciamentu
Santu (discussioni | cuntribbuti)
Nuddu riassuntu dû canciamentu
Riga 8:
 
Misu fora dâ [[liggi]] dû [[fascìsimu]] e cu li dirriggenti cui [[wikt:càrziri|carzaratu]] e cui [[wikt:ammucciari|ammucciatu]], lu ''Pcd'I'' s'urganizzau ntâ clannistinitati e fici nu centru di cuurdinamentu a [[Pariggi]]; nnô [[1943]], doppu ca lu [[Ntirnazziunali Cumunista]] (Comintern) vinni sciòtu, lu ''Partitu cumunista d'Italia'' (Pcd’I) canciau lu nomu 'n ''“Partitu Cumunista Italianu”'' (Pci).<br>
Nta l'anni Trenta, cu tutta la riprissioni fascista 'n [[Italia]] e l'alluntanamenti d'intra ô partitu stissu, ariniscìu a supravvìviri sutta la guida di [[Togliatti]]. Ntâ guerra partiggiana, assai mpurtanti fu lu cuntribbutu dê sò militanti ntra lu [[1943]] e lu [[1945]].
 
Tanti forzi pulìtichi ca s'avìanu apprima junciuti ntra d'iddi ntâ risistenza cuntr'a li [[Girmania|tudischi]], finuta la [[Secunna guerra munniali|guerra]], si scuntraru assai malamenti e s'eppi ntô cuntinenti talianu na secunna guerra civili di ntisità [[wikt:vasciu|vascia]] ca durau nzinu ô [[1948]], quannu lu PCI abbannunau l'idìa di pigghiari lu puteri câ forza. Dô [[1956]], cu Palmiru Togliatti, sicritàriu dû partitu di quannu avìanu ncarzaratu a Gramsci, lu PCI accuminciò a tiurizzari na ''"via parlamintari taliana ô sucialìsimu"''