"Partitu Cumunista Italianu" : Diffirenzi ntrê virsioni

Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Santu (discussioni | cuntribbuti)
Nuddu riassuntu dû canciamentu
Santu (discussioni | cuntribbuti)
Nuddu riassuntu dû canciamentu
Riga 2:
[[Mmàggini:PCI symbol.jpg|right|150px]]
Lu '''Partitu cumunista italianu''' o '''PCI''' fu nu [[partitu pulìticu]] talianu funnatu ntô [[1921]], cô nomu di Partitu cumunista d'Italia (Pcd’I), a sècutu dâ scissioni di l’ala di estrema sinistra dû [[Partitu sucialista italianu]] (PSI). Lu PCI si rifacìa a la spirienza dâ [[rivuluzzioni bulscevica dû 1917]] e li funnaturi di stu novu partiru, ca appoi avissi addivintatu lu cchiù granni e mpurtanti partitu cumunista di l’[[Europa]] uccidintali, foru [[Antoniu Gramsci]], capu di nu gruppu di [[Turinu]] ca s'aricuggheva ntornu a la rivista "L'ordine nuovo" e [[Amadeo Bordiga]], funnaturi dâ rivista "Il Soviet"
==Storia==
Lu primu sicritàriu dû partitu, dô [[1921]] nzinu a lu [[1926]] fu Bordiga, mentri ca la lìnia dû partitu vinni fissata di Gramsci e di [[Palmiro Togliatti]] ntê accussì diciuti "Tesi di Lione", unni si ittàvanu li basi pâ custruzzioni di nu partitu di massa.
 
Riga 12:
Tanti forzi pulìtichi ca s'avìanu apprima junciuti ntra d'iddi ntâ risistenza cuntr'a li [[Girmania|tudischi]], finuta la [[Secunna guerra munniali|guerra]], si scuntraru assai malamenti e s'eppi ntô cuntinenti talianu na secunna guerra civili di ntisità [[wikt:vasciu|vascia]] ca durau nzinu ô [[1948]], quannu lu PCI abbannunau l'idìa di pigghiari lu puteri câ forza. Dô [[1956]], cu Palmiru Togliatti, sicritàriu dû partitu di quannu avìanu ncarzaratu a Gramsci, lu PCI accuminciò a tiurizzari na ''"via taliana ô sucialìsimu"''
 
[[Enrico Berlinguer]], sicritàriu dû partiru dô [[1972]] ô [[1984]], alluntanau sempri cchiossai lu PCI di [[Mosca]], facènnusi sustinituri di l'[[eurucumunìsimu]], ca fu lu tintativu d'attruvari na 'terza via' tra lu mudellu suvièticu e chiddu di li granni sucialdimucrazzìi dû [[Nord Europa]]; ma l'alluntanamentu dâ [[Russia]] s'eppi macari picchì tanti cumunisti taliani e lu stissu Berlinguer, criticaru e pigghiaru li distanzi di li viulazzioni dê diritti umani faciuti di l'[[URSS]]. Ancora Berlinguer tiurizzau la stratiggìa dû ''"cumprumessu stòricu"'' tra lu PCI e la [[Dimucrazzìa cristianaCristiana]], ntra cumunisti e cattòlichi.
 
Pi tant'anni fu lu Partitu cumunista cchiù granni e putenti di l'Europa uccidintali e nta l'[[Italia]] fu lu secunnu partitu pulìticu doppu la Dimucrazzìa Cristiana.
==Sciugghiuta==
'''Lu Partitu Cumunista Talianu''' si sciugghìu a lu [[3 di frivaru]] [[1991]], quannu la chiossai di li deligati guidati dô sicritàriu [[Achilli Occhetto]], ni dicritàu la sciugghiuta nti lu XX Cungressu Nazziunali e, ntô stissu tempu, prucramau la custituzzioni dû [[Partitu Dimucràticu di la Sinistra]] ([[PDS]]). Na parti cunzistenti di la minuranza di sinistra si jincìu, mmeci, nnô ''"Muvimentu pi la Rifunnazzioni Cumunista"'' , ca, nzemi a [[Dimucrazzìa Prulitària]] e àutri gruppi, fici lu [[Partitu di la Rifunnazioni Cumunista]] (PRC).
[[Category:Pulìtica]]
[[Category:Italia]]