L'autunnu è una dî quattru staciuna di l'annu. L'autunnu mitiurulòggicu dura dû primu di sittèmmiru fini ô 30 di nuvèmmiru. Si canusci l'accuminzata di l'autunnu cu l'aggiarniata dî pàmpini e la siquenti cascata di l'àrvuli.

L'autunnu si arricanusci pâ cascata dî pàmpini

Orìggini dû nomu cancia

La palora "autunnu" veni dritta dû latinu "autumnus", varianti di "auctumnus", ca veni dû verbu "augere", ca voli dìciri "aumintari, ngranari" picchì sta staggiuna porta assai prudotti pî cuntadini e pî viddani ca càmpanu cu chiddu ca dugna la terra. Puru tutti l'àutri lingui neulatini hannu la stissa radici.

Lu làmmicu d'autunnu cancia

Sta staciuna è ô spissu assuciata cu na sinzazzioni di malancunìa. Chistu causa è prubbàbbili dâ fini d'astati, dû ritornu ô travagghiu e ô grapìrisi dî scoli. Lu celu accumincia a non jèssiri cchiù lìmpitu ma griciu e neulusu. Lu càudu si nni va e accumìncianu li jurnati friddi. Scura cchiù viatu e lu jornu s'accurza. Nta stu pirìudu cadi macari la Festa dî Morti ca porta àutru làmmicu.

Ntâ littiratura siciliana cancia

Di Chiddu ca mi piaci di Mariu Gori:

Mi piaciunu li strati di campagna
versu l'autunnu ccu li fogghi morti,
la negghia fitta supra la muntagna
la vuci di lu ventu quannu è forti.


Li staciuna:

Taliati macari cancia