Marìa (matri di Gesù)

Marìa (c. 16 a.C. - m. doppu lu 33 d.C.) è lu nomu cu lu quali veni chiamata nta li Vanceli la matri di Gesù Cristu. Pi li cristiani cattòlici, ortudossi e àutri, sunnu cchiù cumuni li sprissioni Santa Vìrgini Marìa, Vìrgini Marìa, Maronna, Matri di Diu, eccetra.

Na statua di la Madonna di Lourdes

Lu nomu di Marìa cancia

Pi l'ebbrei lu nomu pirsunali nun era un sèmplici fattu sonoru o burocràticu; ogni pirsuna avìa un liami strittu cu lu so nomu, dirivanti di lu significatu chi lu nomu stissu avìa.

Marìa è nu nomu propiu fimmininu, già canusciutu nta l'Anticu Tistamentu pirchì accussì si chiamava la soru di Mosè e Aronni, la prufitissa Marìa (Miryām). Li studiusi nun sunnu daccordu supra lu significatu di stu nomu: secunnu arcuni diriva di l'eggizzianu "Mrjt", ca vulissi diri "amata" o "principissa"; secunnu àutri, putissi vèniri di l'ebbràicu Mar (= guccia d'acqua) e Yam (= mari).

Marìa nta li Vanceli cancia

Lu Vancelu secunnu Luca è chiddu ca nni parra chiossai. Di iddu sapemu ca Marìa dimurava a Nazareth, 'n Galilea, e chi era la mugghieri prumissa a Giuseppi. Un jornu ci accumparìu l'arcàncilu Gabbrieli e ci detti l'annunziu ca avissi addivintatu la matri di lu Figghiu di Diu senza canùsciri a omu (Luca 1,26-38); idda accunsintìu a lu pruggettu di Diu. Pi chissu, Marìa veni canusciuta puru comu la virginedda.

Apparizzioni mariani cancia

La Santa Vìrgini Marìa accumparìu, nta lu cursu di la storia, chiù vôti nta tanti parti di lu munnu. L'apparizzioni mariani chiù mpurtanti sunnu:

Lijami di fora cancia

separatore

Riliggiuni
Ateismu - Agnosticismu - Monoteismu - Politeismu - Enoteismu - Panteismu - Animismu
Buddismu | Cunfucianismu | Cristianèsimu | Ebbraismu | Giainismu | Innuismu | Islam | Shintuismu | Tauismu | Zoruastrismu
Diu - testi sacri - cleru - eresia - mituluggia - lista di divinitati