Pirsuna

èssiri astrattu chi havi li carattirìstichi di cu apparteni â razza umana
bùsciula Nòtula sdisammìgua - St', vidi '.

Na Pirsuna eni nu cuncettu filusoficu, e cchiu pricisamenti dill'antrupoluggìa filusofica.
S'addifinisci pirsuna n'essiri razziunali ca javi cuscenza di si stissu e ca javi na propria idintitati.
L'isempiu cchiu facili di na pirsuna - ppi cirtuni unicu - eni a pirsuna umana.

Itimoluggìa cancia

Pirsuna addiriva dâ palora greca πρόσωπον, prósōpon ca fussi màschira d'atturi, termini ca trasìu nta l'Italia tramiti l'etruscu phersu.

N'autra itimoluggìa eni d'arricircari nta lu termini latinu personare' , (per-sonare: parrari attraversu).
Chissu ni facissi capìri picchini lu termini pirsuna stapissi a 'ndicari 'n uriggini a maschira usata di l'atturi tiatrali, ca sirbìa a dari a l'atturi i simbianzi di pirsunaggiu ca 'ntirpritava, ma macàri a pirmettiri â sô uci di gghiri luntanu a sufficenza ppi ssiri sintutu macari di li spittaturi.

Cuncettu d'individuu cancia

S'attratta di nu tèrmini funnamintali dâ cultura uccidintali, ca s'arrapprisenta appuntu comu civiltati c'arricanusci lu sacru valuri dell'individuu pirsuna.
Chissu parissi addistincuirilu di li sucitati urientali ca sunu tradizzionarmenti cchiu cumunitarii.

Lu cuncettu di "suggettu" e d'arrilazzioni "suggettu-uggettu" custituisci nu tema-ciavi da cultura, da filosufia e dâ tioluggìa uccidintali.
Lu suggettu si cunfigura prucrissivamenti, nta lu cursu dâ storia, comu intivituu autonumu, fulcru dô sistema sociu-culturali.
Lu cuncettu di "personal identity" s'addilinia ciaramenti nta lu "Saggiu supra all'intillettu umano" (1694) di John Locke.

Taliàti macari cancia