Tancredi di Lecci

(Rinnirizzata di Tancredi di Sicilia)

Tancredi di Lecci (chiamatu puru Tancredi di Sicilia) (1135-20 di frivaru 1194), fu Cunti di Lecci (1149-1154 e 1169-1194), Re di Sicilia (1189-1194), dâ dinastìa dî Nurmanni, famigghia d'Autavilla.

Tancredi di Lecci.

Biografìa

cancia

Tancredi, figghiu naturali di Ruggeru di Pugghia (lu figghiu granni di Ruggeru II di Sicilia) e di Emma di Lecci, divintau cunti di Lecci ntô 1149. Â morti di Ruggeru II, Tancredi si nn'appi a jiri n esiliu a Custantinòpuli pi cumannu di Gugghiermu I di Sicilia (Gugghiermu lu Malu). Chissu succidìu duranti nu tempu quannu cc'era na rivurtata contra lu regnu di Gugghiermu I, suppurtata di tanti nòbbili. Ritorna n Sicilia sulu doppu l'elezzioni di Gugghiermu II di Sicilia (Gugghiermu lu Bonu) (1169).

Quannu Gugghiermu lu Bonu murìu, nun sènnucci eredi diretti si punìu lu prubbrema dâ succissioni. 'N puntu di morti Gugghiermu nnicau paru Custanza di Sicilia ubbrigannu li cavaleri a giuràricci fidilitati (idda avennu già spusatu cu Arricu VI di Girmania niputi dû svevu Fidiricu Barbarussa). Sparti, Custanza era figghia liggìttima di Ruggeru II e zia dû stissu Tancredi, ma a l'èbbica era assai forti l'oppusizzioni dî cavaleri nurmanni â dinastìa mpiriali sveva n Sicilia. Na parti dâ curti, spirannu nti l'appoggiu dû papa, simpatizzava pi Tancredi, chi era stimatu comu cumannanti militari e di stirpi nurmanna. E comu lu mpiraturi Fidiricu Barbarussa era mpignatu nti na cruciata n Terra Santa, Arricu VI e Custanza si nn'àppiru a stari ntô Regnu di Girmania, chi era nti na situazzioni dilicata e a disintirissàrisi dâ Sicilia. Nta stu cuntestu ntô misi di nuvèmmiru dû 1189 Tancredi fu ncurunatu a Palermu Re di Sicilia. Lu papa, appruvau l'elezzioni.

Quannu Arricu succidìu ô tronu di sò patri, dicisi di pàrtiri pi ricunquistàrisi la Sicilia, suppurtatu puru dâ marinarìa pisana. La flotta siciliana battìu chidda dî pisani e l'esèrcitu di Arricu, a càusa di na pistilenza fu dicimatu. Sparti, Tancredi arriniscìu a catturari la cuggina Custanza, e Arricu appi a scìnniri a patti cu Tancredi, n sèquitu a cui na tregua fu stabbiluta.

La succissioni a Tancredi fu prubbrimàtica. Tancredi nnicau sò figghiu Ruggeru, chi parò murìu ntô 1193 e doppu nnicau l'àutru figghiu Gugghiermu câ riggenza dâ muggheri Sibbilla di Midania, nzinu a quannu divintassi maggiurenni.

 morti di Tancredi, Arricu rinesci a acchianari ô tronu di Sicilia sulu cu nu sanguinusu ntirventu armatu ntô 1194.

Talia puru

cancia


Pricidutu di:
Gugghiermu II di Sicilia
Re di Sicilia (riggenza di Ruggeru III di Sicilia ntô 1193) Succidutu di:
Gugghiermu III di Sicilia
  Storia dâ Sicilia  
pristoria | èbbica finicia | èbbica greca | èbbica rumana | èbbica vànnala | èbbica gòtica | èbbica bizzantina | èbbica àrabba | èbbica nurmanna | èbbica sveva
èbbica angiuina | èbbica aragunisa | èbbica spagnola | èbbica piemuntisa | èbbica burbònica | èbbica cuntimpurània