Zoruastru, forma greca dû nomu Zarathustra (natu a Bactra, òi Balkh, VII sèculu AC-VI sèculu AC), fu nu prufeta pirsianu funnaturi dû Zoruastrismu.
Si riteni appartinissi a na famigghlia di cavaleri chiamati Spitama.
Lu zoruastrismu fu la riliggiuni nazziunali pirsiana dû pirìudu achiminidi a chiddu sasanidi.

Sècunnu li narrazzioni ca riguardaru sta mpurtanti figura filusòfica, Zoruastru picciutteddu , figghiu dû parrinu Porushaspa, duvennu sèquiri li jòlu dû padri, cuminzau a cilibbrari li rituali riliggiusi prufissati dâ sô tribbù, cunzistenti, p’ammancanza dûn locu sacru, ‘n canti di lodi e sacrifici a l' apertu. A l'etati di ventanni, nun suddisfattu di dda vita spirituali, si ritirau ntô disertu a miditari e vinni – ‘n chinu statu d’estasi - coltu di visioni duranti li quali ci apparìu lu signuri dâ saggizza, l’ Ahura Mazda (‘n siquutu chiamatu Ormudz), prìncipi dû beni, ca ci detti l'òrdini di cummàttiri contra lu prìncipi dû mali, Ahriman.

L'elimentu essinziali dû dualismu di Zaratustra è la distinzioni tra beni e mali, na distinzioni ca nun riguarda sulu l’òmini, ma lu munnu nteru. Siddu a l'umano si cuntrapponi l'inumanu, ô spìritu saggiu si cuntrapponi chiddu tintu e â viracitati si cuntrapponi la minzogna. Lu munnu è ntinnutu comu dividutu tra coppii di’antacunisti. L'elimentu ca purtau â scumparsa dâ riliggiuni di Zaratustra fu lu cussiddittu Zirvanismu. Ahura Mazda e Ahriman, nfatti, dirivassiru tutti dui di Zervan, lu tempu assulutu, ammittennu chistu, si java a spizzari la murali militanti, pi jùnciri a una di l'equilibbriu.

Li nostri canuscenzi supra Zoroastru ni vennu di l'Avesta. Zoruastru è citatu di Friedrich Nietzsche ntô sô famusu libbru Accussì parrau Zarathustra.

FONTI cancia

La fonti di st'artìculu è Uichipidia Taliana:

http://it.wikipedia.org/wiki/Zoroastro