L'autunnu è una dî quattru staciuna di l'annu. L'autunnu mitiurulòggicu dura dû primu di sittèmmiru fini ô 30 di nuvèmmiru. Si canusci l'accuminzata di l'autunnu cu l'aggiarniata dî pàmpini e la siquenti cascata di l'àrvuli.

L'autunnu si arricanusci pâ cascata dî pàmpini

Orìggini dû nomu

cancia

La palora "autunnu" veni dritta dû latinu "autumnus", varianti di "auctumnus", ca veni dû verbu "augere", ca voli dìciri "aumintari, ngranari" picchì sta staggiuna porta assai prudutti pî cuntadini e pî viḍḍani ca càmpanu cu chiḍḍu ca dugna la terra. Puru tutti l'autri lingui neulatini ànnu la stissa ràdica.

Lu lammicu d'autunnu

cancia

Sta staciuna è ô spissu assuciata cu na sinzazzioni di malancunìa. È capaci ca a fini dâ stati, dû ritornu ô travagghiu e ô grapìrisi dî scoli. Lu celu accumincia a nun èssiri cchiù lìmpitu ma griciu e niulusu. Lu càudu si nni va e accumìncianu li jurnati friddi. Scura cchiù viatu e lu jornu s'accurza. Nta stu pirìudu cadi macari la Festa dî Morti ca porta autru lammicu.

Ntâ littiratura siciliana

cancia

Di Chiḍḍu ca mi piaci di Mariu Gori:

Mi piàcinu li strati di campagna
versu l'autunnu cu li fogghi morti,
la negghia fitta supr'â muntagna
la vuci di lu ventu quannu è forti.


Li staciuna:

Taliati macari

cancia