La balata (di l'àrabbu: balath[1]) è na lastra di petra o di màrmaru. Assecunna dî banni dâ Sicilia, pigghia nu senzu pricisu. A certi banni rapprisenta na rossa petra ca chiudi lu ngressu d'un sipulcru, supra cui è ncisa na scrizzioni n mimoria di lu difuntu. 'N autri zoni, è usato pî tumbini nna li strati. Nna li citati ca li hannu, li balati sunnu li petri ca lastricanu li strati (dittu di Palermo: "quannu asciucanu 'i balati rà Vucciria" = mai).

La balata dâ famigghia Autavilla

Modu di diriCancia

  • Camurrìa nvicchiata, ti lassa a la balata[2] (a ddu tempu, si pinzau ca unu nun si putìa a guariri)

RifirimentiCancia

  1. Giarrizzo, Salvatore, Dizionario Etimologico Siciliano, Herbita Editrice, Palermo
  2. Dieli, Arthur V., Proverbi Siciliani, Legas, 2014, dâ raccolta di Giuseppi Pitrè


Lu Wikimedia Commons havi 'na catigurìa cca conteni media su Balata