Cìmmalu

St'artìculu è scrittu n sicilianu standard, si stai circannu l'artìculu scrittu n calabbrisi di Parmi (RC), vidi Cìmmalu.

Lu cìmmalu (o cìmulu) è nu strummentu musicali anticu dâ famigghia di strummenta a cordi d'urìggini taliana, sunatu pi menzu di na tastera. Sti strummenta prudùcinu lu sonu pizzicannu na corda e nun ntipànnula, comu succedi cû pianuforti o cû clavicordu.

Lu cìmmalu vinni usatu largamenti nnâ mùsica barocca ntra li sèculi XVI e XVIII. Câ criscenti accittazzioni dû pianuforti lu cìmmalu addivintau menu pupulari, ma puru òi si senti a li voti pû fattu dû sò sonu assai distintu.

Pruverbu

Lu picciottu sona lu flautu, l'omu di menza aità sona lu cìmmalu e lu vecchiu sona l'òrganu.

Sprissioni

«jucari di cìmmalu» o «sunari lu cìmmalu» – arrubbari a quarchidunu

Artìculu dâ seria Mùsica

ARTÌCULI E LISTI

Storia di la mùsica
Tiurìa | Gènira | Strummenta
Cumpusitura
Dirittura | Òpiri / Album / Gruppi

CATIGURÌI

Mùsica | Gruppi
Cantanti

Rifirimenti

Centro di Studi Filologici e Linguistici Siciliani (1977-2002) Vocabolario Siciliano, 5 vulumi a cura di Giorgiu Piccittu, Catania-Palermo.