Ibico
Ibico fu nu pueta lìricu riggitanu dâ Magna Grecia dû VI sèculu a.C., figghiu di na famigghia aristocràtica. Vinni cunzidiratu comu unu di 9 pueti cchiù granni dâ lìrica greca.
Ibico fu figghiu di Fitio, e criscìu ntâ scola puètica di Stesicoru e quannu fu granni, si nn'jìu nna lu tirannu Policrate aunni vitti lu pueta Anacreonte.
La sò morti fu ligginnaria: quannu li briganti ca lu rubbaru, lu vulìanu mmazzari, vitti li gru e dissi mi vènnicanu. Anni dopu, nta nu tiatru, li briganti vìttiru li gru e dìssiru: «Guarda, li gru di Ibico». Quannu li amministraturi sintìru, li tuturaru e cunfissaru la morti di Ibico. Cusì, lu pueta fu vinnicatu.