Lu Maistru e Margarita

(Rinnirizzata di Lu Maestru e Margherita)

Lu Maistru e Margarita (Мастер и Маргарита) è nu rumanzu scrittu di Michail Bulgakov, custruitu supra l'idìa di na vìsita dû Diàvulu nta n'aggitata Unioni Suviètica. Tanti crìtichi dìcinu ca st'òpira è unu dê cchiù mpurtanti rumanzi russi dû Vintèsimu Sèculu, e macari nu libbru c'un forti cuntinutu satìricu versu la mmòbbili situazzioni dâ sucità suviètica.

La prima edizzioni dû rumanzu.


Ridazzioni e pubblicazzioni

cancia

Bulgakov accuminciau a scrìviri lu rumanzu ntô 1928, ma la prima virsioni fu distrutta (comu addichiarau l'auturi stissu, finìu abbruciata nta na stufa) ntô marzu dû 1930, quannu nfurmaru a Bulgakov ca la sò òpira avrìa jutu ncontru â cinzura pê sò cuntinuti cabbalìstichi (Кабала святош). Bulgakov ripigghiau lu travagghiu supra lu libbru ntô 1931, purtannu a cumpimentu d'accussì la secunna ridazzioni, la trama dâ quali era già difinita e sumigghianti a chidda di l'ùrtima virsioni, ntô 1936. La terza scrittura di l'òpira fu tirminata ntô 1937, ma Bulgakov cuntinuau a rituccàrila e a "pulizziàrila" cu l'assistenza di sò muggheri. Lu scritturi finìu di travagghiari supra â quarta ridazzioni sulu quattru simani prima dâ sò morti, ntô 1940, e d'accussì Lu Maestru e Margherita fu tirminatu dâ muggheri ntô 1941.

Ntê nùmira 11, 1966 e 1, 1967 dû giurnali Moskva cumparìu na virsioni cinzurata dû rumanzu: circa lu 12% di l'opera nun fu pubblicatu e na parti ancora cchiù ranni la canciànu. Li parti cenzurati e chiddi canciàti mmeci niscèru 'n samizdat nzemi a tutti li ndicazioni dê punti unni lu romanzu avìa statu "curriggiùtu". Ntô 1967 la casa editrici Posev di Francoforti misi 'n vìnnita na virsioni cumpleta di l'opera basata supra i cuntinùti dê samizdaty. Nta l'Unioni Sovietica la prima virsioni cumpleta dû libbru curatu di Anna Saakyants, fu pubblicatu ntô 1973 dô giurnali Khudozhestvennaya Literatura: sta virsioni arristàu chidda difinitiva finu ô 1989, quannu fu canciàta cu chidda priparata di l'esperta littiraria Lidiya Yanovskaya cu l'ajùtu di tutti li manuscritti a disposizzioni.


  • Attinzioni! ccassutta veni ditta, tutta sana o na parti, la trama di l'opera.

Ntô romanzu si passa cuntinuamenti di una a n'autra di tri diversi situazzioni ê quali cci currispunnunu autri tanti mbintazzioni. La prima di sti mbientazioni è na Mosca di l'anni Trenta dû Novicentu, unni s'attrova pi vìsita lu Diàvulu "travistutu" di Woland (Воланд), nu mistiriùsu espertu di Maggìa Nìura circundatu di na maniàta di pirsunaggi assai particulari : lu servu Fagottu ('n russu Фагот), sempri vistutu cu robbi riddìculi, lu jattu Beghemot (o Behemot, assicunna dê traslittirazzioni, o macari Ippopòtamu, riali significatu dâ palora russa Бегемот), lu sicariu Azazzellu (Азазелло), lu pàlitu Abbadonna (Абадонна), c'a sò taliàta mortali e la striga Hella (Гелла). La cumpagnìa simìna strammamentu nta l'auta socità littiraria Sovietica, e 'n particulari ntâ sò sidi, la Casa Griboyedov unni s'arriunìsciunu tutti li scrittura cchiù mputtanti.


Lu cumienzu dû romanzu prisenta na strana cunvirsazzioni tra lu capu di st'organizzazzioni littiraria, Birlioz (Берлиоз) e nu misseri furasteru ca dici d'aviri putiri maggici, Woland, appuntu. Tistimoni di stu scontru è lu giuvini pueta Ivan Bezdomny (Иван Бездомный, lu cugnomu dû quali 'n russu voli diri "senza casa"): i soi tintativi di pigghiari â cumbriccula dû striguni e di nfurmari a tutti dê soi putiri maggici lu porta a essiri jittatu nta na casa di pazzi. Nta sta nova mbientazizoni, lu litturi è misu 'n cuntattu pâ prima vota c'u Maistru, n' auturi purtatu â dispirazzioni dâ cinzura dô sò romanzu supra Ponziu Pilatu, ca ora vivi nta nu statu di cumpleta luntananza dû munnu riali, e ca arrinunciàu macari â vita cu l'amanti sò, Margarita (Маргарита).

Tra li sceni cchiù mputtanti di sta parti, arricurdamu lu spittaculu di Maggìa Nìura ô Tiatru, ca scummigghiàu la vanità, l'avarìzza e la malignità di l'abbitanti di Mosca e l'episodiu unni Woland e lu sò sècutu s'impussessanu e di l'appartamentu di Birlioz.

Ntâ secunna parti dû libbru, lu litturi veni a canusciri a Margarita, la cumpagna dû Maistru, na fìmmina ca nun accetta di dispiràrisi p'u distinu scalugnatu dû sò amanti e dû sò travagghiu. Lu diavulu ci offri di fari nu pattu e d'accussì idda dici di sì, canciànnusi nta na striga cu putìri suprannaturali e participannu û ballu di menzannotti dû Diavulu, la notti ca cuincidi c'o Vinniridìa Santu. St'ultimu elementu ripprisenta la cunnissioni tra li tri liveddi narrativi dû romanzu, 'n menzu ê quali attruvamu macari lu tema dâ Passiuni di Cristu.

 
Pilatu e Yeshua Ha-Notsri

La sicunna mbintazzioni dû libbru è la Girusalemmi di Ponziu Pilatu, discritta dê palori di Woland ca parra cu Berlioz, e arrichiamata ntê paggini dû romanzu dû Maistru, ca tratta, pi l'appuntu, di l'incontru tra Ponziu Pilatu cu Yeshua Ha-Notsri, (Gesù), e dâ sua rissignazzioni ê disideri di ddi ca lu vulìanu mortu.

Ntâ terza mbintazzioni Margarita ripprisenta na speci di punti di liami: essènnusi mparata a vulari e a cuntrullari li sò passiuni (ma senza scurdàrisi dê littirati rispunzabbili dâ dispirazzioni dû sò nnammuratu), trasi ntô munnu dâ notti, e vola â nuda supra li fitti furesti e supra i ciumi dâ Matri Russia, e doppu ca veni purificata torna n'autra vota a Mosca e participa ô ballu di primavera dô Diavulu. Vicinu a Woland-Diavulu duna lu binvinutu a tutti li pirsunaggi tristi e scuri dâ storia ca nèsciunu dâ porta aperta dû Nfernu.

Margarita supravvivi a sta prova senza cèdiri e s'accunquista d'accusì, c'u duluri e l'innuccenza, la pussibbilità ca lu diavulu ci rializza lu sò disideriu cchiù fotti. Idda scegli di libbirari lu sò Maistru e di viviri cu iddu pòviri ma nnammurati. Accomunqui, nta n'ironicu finali, no Diu e mancu lu Diavulu attròvanu ca stu tipu di vita s'addici ê cristiàni boni, e d'accussì li dui lassanu Mosca nzem'ô Diavulu, mentri ca li cupuli abbrùciunu di focu nta Duminicadìa di Pasqua.


Liami esterni

cancia
 
Commons
Lu Wikimedia Commons havi 'na catigurìa cca conteni media su Lu Maistru e Margarita