Parrucchettu dâ Carulina
Lu parrucchettu dâ Carulina (nomu scientificu Conuropsis carolinensis) era l'ùnica speci di pappajaddu di l'Amèrica sittintriunali, estintu ntô vintèsimu sèculu.
Carattirìstichi
canciaLa sò lunghìzza supirava di tanticchia li 30cm, li sò pinni tinnivanu ô verdi e ô giallu, mentri parti di la testa era aranciuni.
Di stu pappagallu esistivanu dui formi diversi:
- Conuropsis carolinensis carolinensis, ca viviva ntî reggiòni urintali dî Stati Uniti;
- C. carolinensis ludovicianus ca viviva ntî riggiòni uccidintali e ntô centru.
Si nutriva di semi, bacchi, frutti e gemmi. Rilivanti eranu li danni ca facivanu sti pappajàddi a li frutteti dî colòni. Faciva da 3 a 6 òva e campava cchiù o menu 35 anni.
Storia
canciaDiffusu finu a l'inìzi dû 1800, ntô 1832 l'urnitòlugu J. Audubon s'accurgìu di na diminuzziòni di la pupulazzioni. Appoi s'arrivà finu a lu 1850 unni vinivanu cunsidirati rari. L'ùrtimu parrucchettu dâ Carulina, n cattivitati ntô Zoo di Cincinnati, murìu lu 21 di frivaru 1918. N'artìculu ci fu didicàtu dô Cincinnati Times-Star: si trattava di nu màsculu Incas, supravvissutu â fìmmina Lady Jane.
Ntâ primavera dô 1926, C. E. Doe, nu cunsirvaturi di acedda di la Universitati di la Flòrida, scuprìù tri parrucchètti a Kissimee, ntâ cuntea di Okeechobee, ni Flòrida. Ìddu idintificà l'accedda cumu parrucchetti dâ Carulina. Accuminzà allora fra li urnitòlugi amiricani na viulenta cuntruvirsìa, pirchí nun ci cridivianu. Si cunta ca na picca d'isimplari supravvìssiru finu a lu 1938.