Petru Abbilardu
Petru Abbilardu ('n francisi: Pierre Abélard; Le Pallet, 1079 – Chalon-sur-Saône, 21 di aprili 1142) fu nu filòsufu, tiòluggu e cumpusituri francisi, chiamatu macari Petru Palatinu, latinizzannu lu nomu di la sò citati d'urìggini. Fu unu di li cchiù mpurtanti e canusciuti filòsufi e pinzaturi di lu Midiuevu, pricursuri di la Sculàstica e funnaturi di lu mètudu lòggicu. Ppi cirtiduni sò pinzeri fu cunzidiratu nu erèticu di la Cresia cattòlica di lu Cunciliu Latiranensi II di lu 1139.
Òpiri cancia
Òpiri di filusufìa cancia
- Dialectica, nu trattatu di lòggica 'n cincu libbra (ammanca la prima parti di lu primu libbru);
- Glossulae in Porphyrium
- De Generibus et Speciebus
- Scito Te Ipsum, seu Ethica, nu trattatu murali;
Òpiri di tiuluggìa cancia
- Sic et Non, na cugghiuta di testi scritturali e patristici, pro e contru cirtidini upinioni tiulòggichi;
- Tractatus de Unitate et Trinitate Divina, cunnannatu di Cunciliu di Sens;
- Theologia Christiana, na sicunna e ngrannuta edizzioni di lu Tractatus;
- Introductio in Theologiam
- Dialogus inter Philosophum, Judaeum et Christianum
- Sententiae Petri Abaelardi, canusciutu macari comu Epitomi Theologiae Christianae, na antuluggìa cugghiuta di li sò discìpuli;
Òpiri biugràfichi cancia
Basànnusi supra li Cunfissioni di Sant'Agustinu, Abbilardu scrissi la Historia mearum tribolationum ("Storia di li mè disgrazzii"), ca si pò cunzidirari una di li primi biugrafìi muderni.