San Jàbbucu di Catania

Jàbbucu ( ? - Catania, mortu tra lu 740 e lu 772) è un Santu viniratu da Cresia Cattolica e Ortudossa.

Tavula bizantina di San Jabbucu

Aggiuggrafìa cancia

Di quannu era picciutteddu si vosi fari monacu studita no Munasteriu di Alessandria na riva asiatica dû Bosfuru. Cunnucìu na vita rigurusa, china di dijuni, prijeri e murtificazioni. Canuscituri prufunnu di Sacri Scritturi, fu fattu viscuvu di Catania. Duranti lu regnu dû ‘Mpiraturi Custantinu V Copronimu (741-775) ô tempu di l’Iconuclasti (chiddi ca nun vulianu ca si vinirassuru li fiùri di Santi), fu buffuniatu, esiliatu, misu ‘n prigiuni, vastuniatu, privatu di pani e acqua e ammazzatu mentri facìa la so priera a Diu. Secunnu lu storicu catanisi Vincenzu Clarenza la morti di Sant'Jacupu si situa ntô 740, ma secunnu Amari, la sò morti si pò situari ô 772.

Lu cultu cancia

La Festa è lu 21 di marzu. Fu fattu Patronu da Citati di Catania nò 1632. Na statua di marmuru di san Jabbucu è nò Chianu da Cattidrali di Catania.

Bibbriugrafìa cancia

  • (ntô ngrisi) Menologion [saintjohnwonderworker.org]
  • Micheli Amari, Storia dei musulmani di Sicilia, 1854.
  • Vincenzu Curdaru Clarenza, Osservazioni sopra la storia di Catania cavate dalla storia generale di Sicilia, 1855.