"Prutiìna fluoriscenti virdi" : Diffirenzi ntrê virsioni

Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Mparu (discussioni | cuntribbuti)
Pàggina n ngrisi
Zazà (discussioni | cuntribbuti)
standardizzazzioni
Riga 1:
[[Image:GFP structure.png|thumb|200px|Lu tiaggramma a nastru da prutiina fluoriscenti virdi (GFP, l'acronimu angrisi)]]
[[Image:Aequorea victoria.jpg|thumb|200px|''Aequorea victoria'']]
ALa '''prutiina fluoriscenti virdi''' (canusciuta ccu l'acronimu angrisi '''GFP''') è na prutiinaprutiìna cumpostafatta ridi 238 [[Amminuàcitu|amminu acitiamminuàciti]] (26.9 [[Unitati di misura atomica|kDa]]), ca fa viririvìdiri na fluoriscenza virdi quannu ci puntanu na luci blu.<br>
SibbèniMacari ca ci su natanticchia puocudi ri autriàutri urganismi ntô mari ca janu prutiiniprutiìni fluoriscenti similisìmili, lu GFP s'arrifirisci di solitusòlitu a na prutiinaprutiìna ca a satustatu isulatamisa a sula pâ prima vota ridi na midùsamidusa canusciuta cu lu nomi latinu ''[[Aequorea victoria]]''.<br>
Lu GFP dâ ''A. victoria'' avi nuna piccupicca rd'iccitazzioni maggiuricchiù granni, a na lunchizza rd'unnaunni ridi 395 &nbsp;nm e una cchiu nicarèddanicaredda adi 475&nbsp;nm.<br>
Lu so piccu rd'imissiuni s'attrova a 509&nbsp;nm ca s'attrova na purzioni cchiucchiù vascia ridi lu spettru visìbbili.<br>
Lu GFP ca veni dâ [[viuletta ri mari]] (''[[Renilla reniformis]]'') avi na singula maggiuricchiù granni iccitazzioni a 498 &nbsp;nm.<br>
Ntâ cellulacèllula e ntâ bioluggìa muliculari, lu geni ca javi l'istruzzioni pâ custruzzioni prutiinaprutiìna fluoriscenti virdi è friquintimenti usatu comu chiddu ca c'innicaìnnica a sprissioni.<br>
Ntâ li formi mudificati a statu usatu ppi custruiri [[biosinzuri]], e nu munzieddu d'armali transgènici anu statu criati ppi isprìmiri a prutiinaprutiìna fluoriscenti virdi comu prova-di-lu-cuncettu ca nu gèni ppòpo ssirièssiri spressu traversu n'organismu datu.<br>
Lu gèni GFP ppòpo ssirièssiri antruduciutumisu ntantâ l'urganisma e mantinuta ntantâ lu loru [[ginòma]] ccu l'accuppiamentu, inieziuna ccu nu vitturi virali, o trasfurmazzioni cillulari.<br>
Accàmora, lu gèni GFP a statu 'ntruduciutu e spressu 'ntantâ nu munzieddu ridi batteri, lievitilièviti e autriàutri tipi ridi fungia, pisci (comu li pisci zebra), pianti, muschi, e celluli ri mammifiri incrusi chiddi ri l'èssiri umani.<br>
Nta lu 2008 [[Martin Chalfie]], [[Osamu Shimomura]] e [[Roger Y. Tsien]] ci appiru lu [[Premiu Nobel nta chimica]] pâ scuperta e lu sviluppu dâ prutiìna fluoriscenti virdi.<br>
 
== Storia ==
=== Tipu ridi prutiìna fluoriscenti virdi sarbagghia (Wild-type GFP o wtGFP) ===
'NtaNtâ l'anni sissanta e sittanta lu GFP, assèmi a prutiìna luminiscenti siparàtasiparata [[aequorina]], anu stati purificatiazzizzati ridi l'''Aequorea victoria'' e li so prupritati sturiati ri [[Osamu Shimomura]].<br>
'Ntâ l<nowiki>'</nowiki>''A. victoria'', a fluoriscenza ridi lu GFP succèrisucceri quannu intiraggisci chièi [[jòni]] ri [[cauciu|Ca<sup>2+</sup>]], pruduciennu nu ciaruri blu.<br>
Na puocu ridi st'[[inirgìa]] luminiscenti è trasfiruta a prutiìna luminiscenti virdi, purtannu tutti li culura versu lu virdi.<br>
NtaNtâ ogni casu, a so utilitati comu [[stigghiu]] ppî biòluggi muliculàri nun accuminzau nzinu a lu 1992 quannu Dionisìu Prasher pubbricau a clunazzioni e a siquenza nucliotidicanucliotìdica di lu GFP sarbagghiu ntâ a rivista ''Gene''.<bR>
 
Li sordi ppi stu pruggettu finièrru e allura Prasher mannau lu [[cDNA]] samples to several labs. The lab of [[Martin Chalfie]] expressed the coding sequence of wtGFP, with the first few amino acids deleted, in heterologous cells of ''[[E. coli]]'' and ''[[Caenorhabditis elegans|C. elegans]]'', publishing the results in ''Science'' in 1994.<ref name=Chalfie_1994>{{cite journal |author=Chalfie M, Tu Y, Euskirchen G, Ward W, Prasher D |title=Green fluorescent protein as a marker for gene expression |journal=Science |volume=263 |issue=5148 |pages=802–5 |year=1994 |pmid=8303295 |doi=10.1126/science.8303295}}</ref> Frederick Tsuji's lab independently reported the expression of the recombinant protein one month later.<ref name=Inouye_1994>{{cite journal |author=Inouye S, Tsuji F |title=Aequorea green fluorescent protein. Expression of the gene and fluorescence characteristics of the recombinant protein |journal=FEBS Lett |volume=341 |issue=2-3 |pages=277–80 |year=1994 |pmid=8137953 |doi=10.1016/0014-5793(94)80472-9}}</ref> Remarkably, the GFP molecule folded and was fluorescent at room temperature, without the need for exogenous cofactors specific to the jellyfish. Although this near-wtGFP was fluorescent, it had several drawbacks, including dual peaked excitation spectra, pH sensitivity, chloride sensitivity, poor fluorescence quantum yield, poor photostability and poor folding at 37°C.