Chiesia dâ Marturana

La chiesa di La Marturana s'attrova 'n Palermu ntâ chiazza Bellini.

La Marturana vista di la chiazza Bellini
Lu nternu di la chiesa dâ Marturana

Funnata ntô 1143 pi vuluntà di l'ammiragghiu Giorgiu d'Antiochia, fu didicata a la Madonna; pi stu mutivu è ditta puru Santa Marìa di l'Ammiragghiu. N sèquitu, pigghiau lu nomu di Marturana dî la Matri Abbadissa "Eloisa Martorana" di n'tica famigghia nobbili, ca fici nall'annu 1194, lu cunventu binidittinu attinenti. Sti monache di lu conventu, ppi canciari a frutta raccugliuita intu giardinu faciano cu li mennule e lu zuccaru, frutta ca erano dorci, ppi fari cchiù beddro ed azzizzare lu monasteru pi la visita ca u' Santu Papa fici a ddru tempu; di ccà veni lu nomme di "Frutta Martorana".

L'architittura cancia

N'èbbica barocca, la chiesa fu allaricata. La chianta a cruci greca urigginali fu alluncata cu na junta dî tri navati pigghiata ntô spazziu chi era prima lu curtigghiu di fora. Pi chistu l'urigginariu muru chi chiudìa la chiesia fu abbattutu, pi trasfurami la chianta di cruci greca a cruci latina.

Sparti di chistu, l'absidi cintrali, semicirculari fu abbattutu, pirchì cunsidiratu troppu nicu pâ liturgia latina, e ô sô postu fu custruitu n'absidi a forma quatrata assai cchiù granni.

Li musaici cancia

Li volti sunnu ancora dicurati chî musaici urigginali dû XII sèculu. Unu di chisti rapprisenta lu stissu Giorgio di Antiochia chi si prostrai davanzi la Madonna. N'àutru mosaicu rapprisenta Ruggeru II, vistutu cu na tunica simili a chidda dî mpiratura di Costantinòpuli ncurunatu di Gesù Cristu.


  Nta Commons s'attròvanu àutri mmàggini rilativi a Chiesia dâ Marturana.