Lingua greca
lingua innu-eurupea chi si parra ntâ Grecia
(Rinnirizzata di Lincua greca)
Grecu (lingua greca Ελληνικά) esti na lingua innu-aurupea cu 3500 anni di storia, oji parrata di 16 miliuna d'abbitanti ntâ Grecia, Cipru, Burgarìa, Arbanìa, Turchìa, sud Italia e Sicilia. Li tanti cumunitati migrati unni si parra la lingua ncrùdinu Melbourne, Australia quali avi la terza cchiù granni pupulazzioni greca dû munnu, appoi Ateni e Saluniccu. Na varianti dâ lingua greca, lu grecu-càlabbru, era parrata pi sèculi ntâ Sicilia e ntô sud di la Talia, e oi quarchi migghiaru di cristiani la pàrranu ancora.
Nfruenza dâ lingua greca ntrâ lingua siciliana
canciaLi siquenti palori siciliani sunnu d'urìggini greca (cuntinuti l'asempi unni nun esti chiaru siddu la palora scippa pi dirittu dû grecu o dû latinu):
- appizzari - ruvinari, jiri mali (comu na frutta) (veni dû grecu (eks) èpeson)
- babbiari - (veni dû recu babazo, ca urìina midemma li palori: babbazzu e babbu - stùbbidu; dû latinu babalus e dû spagnolu babieca)
- bucali - pitcher (veni dû grecu baukalion)
- bùmmulu - ricipienti d'occa (dû grecu bombylos; o dû latinu bombyla)
- cartedda - cistinu (dû grecu kartallos; o dû latinu cratellum)
- carusu - picciottu (dû grecu kouros; o dû latinu carus - cristianu caru, dû sanscritu caruh - cristianu amichìvuli, amicu)
- casèntaru - vermi suttirraniu (dû grecu gas enteron)
- cirasa - fruttu rubbiu (dû grecu kerasos; o dû latinu cerasum)
- cona - icona, mmàini, mitàfura (dû grecu eikyon; o dû latinu icona)
- cuddura - esti nu tipu di pani (dû grecu kollyra; o dû latinu collyra)
- grasta - vasu di sciura (dû grecu gastra; o dû latinu gastra)
- naca - jazzu pî picciriddi (dû grecu nake)
- ntamari - maravigghiari, (dû grecu thambeo; dû calabbrisi tàmmaru ca signìfica loccu, veni di l'àrabbu tammar cummircianti, vinnituri)
- pistiari - manciari (dû grecu apestiein)
- tuppuliari - bussari (dû grecu typto).