Sicilia (èbbica gòtica)
In Sicilia, comu ntô restu di lu mpiru rumanu d'uccidenti la fini di lu mpiru rumanu cuincidìu cu li nvasioni barbari. Ntô 468 li Vànnali pigghiaru lu cuntrollu dâ Sicilia. Truvaru na terra rilativamenti sviluppata dû puntu di vista ecunòmicu, e cristianizzata. Puru ca doppu la divisioni di lu mpiru rumanu la Sicilia facìa parti ufficiarmenti di lu mpiru d'uccidenti, l'ìsula fu nfluinzata culturalmenti supratuttu dî bizzantini. Chistu era na cunziquenza dû fattu ca 'n Sicilia la civilizzazzioni greca e la lingua greca èranu ancora assai diffusi ntâ pupulazzioni, chi pi quarchi sèculu avìa statu rumanizzata a forza.
L' Ostrogoti cunquistaru la Sicilia ntô 491 sutta Tiuduricu. Lu regnu di Tiuduricu purtau la civilizzazzioni ostrogota ô sò màssimu. In Sicilia, tra l'autri cosi urganizzaru nu novu cinsimentu dî tirrina, forsi pirchì lu catastu di èbbica rumana, fattu apposta pi riscotiri cchiù tassi di chiddi duvuti, nun era giudicatu affidabbili.
Tuttavia l'Ostrogoti àppiru a difènnirisi di l'attacchi bizzantini, comu chiddu di Belisariu, chi ntirruppi lu duminiu ostrogotu dâ Sicilia tra lu 535 e lu 549. Doppu l'asseggiu di Roma dû 549, l'Ostrogoti duminaru 'n Italia e 'n Sicilia ancora pi dui anni nzinu ô 551 quannu lu re ostrogotu Totila fù poi battutu dû ginirali bizzantinu Narseti mannatu di Giustinianu a libbirari l'Italia.
.JPG){kind=small}