Gugghiermu I (Vrazzu di Ferru)

Gugghiermu d'Autavilla, chiamatu Gugghiermu Vrazzu di Ferru (prima dû 1010 – 1046), fu nu surdatu di vintura nurmannu e lu cchiù granni dî figghi di Tancredi d'Autavilla, lu funnuturi dâ casata.

Nzèmmulu ô frati minuri Druguni lassau la Nurmannìa pi jìrisinni a l'Italia miridiunali ntâ prima mitati dû sèculu XI (1035 ca.), arrispunnennu ê richiesti d'aiutu avanzati dî Nurmanni guidati di Rainulfu Drengot, conti d'Aversa.

Tra lu 1038 e lu 1040 cummattìu pî Greci di Giorgiu Maniaci 'n Sicilia, unni si guadagnau la nciurìa di Vrazzu di Ferru pi l'ammazzari cu na sula manio l'emiru di Sarausa duranti n'attaccu â citati assidiata.

Fu lu Conti di Pugghia e Calabbria tra lu 1042 e lu 1046, accuminzannu la cunqusita dâ Calabbria ntô 1043, nsèmmula cu Guaimariu IV di Salernu.

Fu lu frati cchiù granni dî nurmanni cèlibbri: Rubbertu lu Guiscardu e Ruggeru I di Sicilia.

Vuci currilati

Lijami di fora

(EN) Gugghiermu Vrazzu di Ferru

	Storia dâ Sicilia
pristoria \| èbbica finicia \| èbbica greca \| èbbica rumana \| èbbica vànnala \| èbbica gòtica \| èbbica bizzantina \| èbbica àrabba \| èbbica nurmanna \| èbbica sveva èbbica angiuina \| èbbica aragunisa \| èbbica spagnola \| èbbica piemuntisa \| èbbica burbònica \| èbbica cuntimpurània