Asad ibn al-Furat

(Rinnirizzata di Asab ibn al-Furat)

Asad ibn al-Furat (Nīshāpūr, Misuputàmia 759-Sarausa 828) o certivoti traslittiratu Ased fu nu jurista e teòlugu mpurtanti 'n Àfrica, mannatu di l'emiru Aglabbita Ziadet-Allah a cunquistari la Sicilia.

Biografìa

cancia

Origginariu dâ Misoputamia (lu nomu al-Furat significa di l'Eufrati) a dui anni sò patri si trasfirìu a Kairouan ntî l'attuali Tunisia. Addivintatu picciottu, lu patri lu mannau a studiari dirittu islamicu a Medina unni arriciviu li nsignamenta di Mālik ibn Anas. Turnatu a Kairouan ntô 797, Asad grapiu na scola di dirittu islamicu.

La sò duttrina lu fici na pirsuna assai rispittata e duranti la summossa dû 810-811 nun pigghiau parti né pi Ziyadat, né pi li rivurtusi. Quarchi annu doppu, ntô 818-819 Zyiadat lu numinau caid di Kairouan, assumennu la guida spirituali e giudizziaria dâ cità. Ntô 825 arriniscìu cu sò carisma a neutralizzari n'àutra ribbillioni. Ntantu ntô 826 Eufemiu agghicau n Africa, addumannannu l'aiutu di l'aglabbiti pi pigghiari lu cuntrollu dâ Sicilia. Asad, secunnu tistimunianzi dî sò cuntimpuranii, fici nu discursu pùbbricu n cui dissi chi era tempu di mettiri pedi stabbirmenti n Sicilia. Asad si purtau vuluntariu puru pi cumannari la spidizzioni e cumulau la carrica di caid, guida spirituali cu chidda di cumannanti militari, fattu ùnica ntâ storia dî cunquisti àrabbi. Lu 17 di giugnu827 Asad sbarcau 'n Sicilia ô cumannu di n'esercitu appujiatu puru dî truppi di Eufemiu. L'esércitu rigulari bizzantinu cumannatu dû Palata fu battutu. Riniscìu a pigghiari lu cuntrollu di Mazzara diriggennusi quasi sùbbitu a Sarausa, capitali bizzantina dâ Sicilia. Lu tintativu di cunquistari Sarausa fallìu : doppu diversi misi di assediu â cità, n'epidimìa s'abbattìu ntî l'esèrcitu àrabbu, facennu straggi. Lu cumannanti Asad stissu murìu a Sarausa a causa di chistu e fu sippillutu ddà stissu. La tomba di Asad, ntâ zona di l'attuali parcu archeològgicu, puru si òi è pirduta, fu pi quarchi sèculu meta di pilligrinaggiu.

Talìa puru

cancia

Bibbliografìa

cancia
  • M. Amari Storia dei Musulmani di Sicilia, 1854.
  Storia dâ Sicilia  
pristoria | èbbica finicia | èbbica greca | èbbica rumana | èbbica vànnala | èbbica gòtica | èbbica bizzantina | èbbica àrabba | èbbica nurmanna | èbbica sveva
èbbica angiuina | èbbica aragunisa | èbbica spagnola | èbbica piemuntisa | èbbica burbònica | èbbica cuntimpurània