Sicilia (èbbica vànnala)

(Rinnirizzata di Sicilia (èbbica vandala))

La duminazzioni vànnalaSicilia accuminciau ntô 440, câ cunquista dû re Gensericu, e si cunchiuriu tra lu 484 e lu 496, sutta a lu regnu di Guntamundu, ca pirdìu Lilibbeu, l'ùltima cità vànnala nta l'ìsula.

Lu regnu dî vànnali versu la mità dû V sèculu.

Gensericu addivintau re ntô 428, â morti di sò frati Gundericu. Dopu ca cunquistau tuttu lu Nord di l'Àfrica, nta lu 440 s'ammiscau a li bèrberi; a Cartàggini, unn'era la sò basi, misi a puntu na granni flotta e cu chissa, nta lu stissu annu, sbaracau ntâ Sicilia. Li vànnali accuminzaru a razziari l'ìsula, distruggennu Palermu e mpidennu macari ê navi bizzantini mannati di Teodosio II ntô 441 di apprudari ppi pruvari a cummàttiri li bàrbari.

Ntô 442 chiddu c'aristava di lu mpiru rumanu d'uccidenti ricanuscìu li cunquisti vànnali e vinni accusì criatu nu statu veru e propiu. Ntô 476 Odoacri, re di l' eruli, accuminciau na sanguinusa guerra contru li vànnali, pigghiànnusi quasi tutta la Sicilia cu nu tribbutu. L'unica ruccaforti vànnala aristau Lilibbeu.

Sottu a Guntamundu, niputi di Genserico, tra lu 484 e lu 496, la Sicilia fu cunquistata tutta para di l'ostrogoti.

Vuci currilati

cancia
  Storia dâ Sicilia  
pristoria | èbbica finicia | èbbica greca | èbbica rumana | èbbica vànnala | èbbica gòtica | èbbica bizzantina | èbbica àrabba | èbbica nurmanna | èbbica sveva
èbbica angiuina | èbbica aragunisa | èbbica spagnola | èbbica piemuntisa | èbbica burbònica | èbbica cuntimpurània