Storia di Sarausa

La cità di Sarausa pigghiau lu nomu dà vicina paludi Sykara ntô sèculu VIII a.C., quannu la funnaru li Corinzi.

Storia antica cancia

 
Sarausa avìa na zicca chi cuniava sordi arricanusciuti nti tuttu lu munnu di l'èbbica, comu stu decagramma.

La cità criscìu subbbitu di mpurtanza grazzi ô portu naturali chi era puru unu dî cchiù vicini dâ matripatria Grecia. Di Sarausa partiu la culunizzazzioni dî vari tirritoria dâ Sicilia dû sud e di l'est, all'èbbica abbitata di siculi e sicani. La parti uccidintali di l'ìsula era all'èbbica nu tirritoriu cartagginisi, e contra li cartagginisi li sarausani appiru a cummattiri pi lu cuntrollu di la cità di Imera ntâ costa nord, nti chiddu chi è ricurdatu comu lu cummattimentu di Imera480 a.C. chi li greci vinceru.

La putenza di Sarausa criscìu ô cursu dû V sèculu a.C., nzinu a nsidiari la putenza di Ateni contra cui Sarausa cummattìu ntâ guerra dû Peloponnesu tra lu 415 e lu 413 a.C.. Doppu la guerra dû Peloponnesu sutta Dionisiu lu vecchiu, Sarausa divintau la cità cchiù mpurtanti dî culonî uccidintali dâ Magna Grecia, agghicannu a aviri un miliuni d'abbitanti. Lu piriudu di grannizza dâ cità durau nzinu â fini dâ secunna guerra punica quannu ntô 212 a.C. Sarausa fu cunquistata dî rumani cumannati di Marcellu.

 
Lu tiatru greecu di Sarausa è unu dî cchiù granni e megghiu cunsircati di tutta la Grecia antica.

In èbbica paleocristiana, fu una dî primi cità a essiri cristianizzata. Ntô primu sèculu San Paulu passau di Sarausa e â fini dû terzu sèculu nasci a Sarausa Santa Lucia, chi tanta parti appi ntâ cristianizzazzioni di lu mpiru rumanu.

Lu mediuevu cancia

In èbbica bizzantina, tra lu 663 e lu 668, Sarausa fu capitali di lu mperu bizzantinu sutta Custanti II. Ntô 768 lu sarausanu Stefanu III addivintau papa, comu tri àutri siciliani prima di iddu tra lu VII e l'uttavu sèculu. Ntô 827 appi a subbiri nu primu assediu àrabbu dî truppi di Asad al Furat, chi pirò morsi duranti l'assediu e la cità potti perciò rispinciri stu primu attaccu. Ntô 878 appi a subbìri n'àutru assediu tràggicu, chi si cunchiurìu cu la cunquista àrabba dâ cità. Sarausa fu libbirata dî truppi nurmanni sulu ntô 1088.

Cu la cunquista arabba prima e nurmanna appoi, la cità avia pirdutu di mpurtanza, a vantaggiu di Palermu, nova capitali dâ Sicilia. La storia di Sarausa segui perciò la storia dâ Sicilia, a parti nu piriudu assai curtu unni Sarausa attravirsau nu duminiu ginuvisi.

Rinascimentu e ebbica muderna cancia

Ntô 1609 lu pitturi Caravaggiu s'arrifuggiau a Sarausa, all'ebbica sutta duminazzioni spagnola. N'abbinimentu assai mpurtanti fu lu tirrimotu dû 11 di jinnaru 1693 chi distruiu la cità e chi pirmisi la ricostruzzioni n stili baroccu.

Cu l'unità d'Italia e la ndustrializzazzioni purtata avanti ntô vintesimu seculu la cità addivintau nu cità portuaria moderna, e grazzi ê siti archiologgichi unu dî siti turistichi cchiù mpurtanti dâ Sicilia.

  Storia dâ Sicilia  
pristoria | èbbica finicia | èbbica greca | èbbica rumana | èbbica vànnala | èbbica gòtica | èbbica bizzantina | èbbica àrabba | èbbica nurmanna | èbbica sveva
èbbica angiuina | èbbica aragunisa | èbbica spagnola | èbbica piemuntisa | èbbica burbònica | èbbica cuntimpurània