Vucali ncerti

Li vucali ncerti sunnu ddi vucali chi p'èssiri àtuni hannu pirdutu lu sò sonu pricisu e nn'hannu aquistatu unu ncertu.

P'asempiu: «purtàvanu» 'n cui lu sonu dâ «a» àtuna è viramenti ncertu, e si pò avvicinari lu sonu di na «u» o puru di na «i» («purtàvunu» o «purtàvinu)».

Stu finòminu nun è scanusciutu ô talianu, p'asempiu: mònacu e mònicu, ma ntô sicilianu è cchiù friquenti.

Camilleri racummanna accittari la forma cchiù vicina ô talianu pû sicilianu scrittu.

Formi

Li vucali ncerti ntô sicilianu si ponnu divìdiri ntra ssi catigurìi:

• Vucali ncerti (penùrtima sìllabba)
• Vucali ncerti (àutri sìllabbi)

Rifirimenti

• Sarvaturi Camilleri, Vucabolario Italiano Siciliano (1998), Edizioni Greco.

Lingua siciliana

• Storia dâ lingua siciliana
• Lingui siciliani prima dî nurmanni
• Brevi Grammàtica Siciliana
• Alfabbetu sicilianu
• Tiurìa dî soni di Pitrè
• Metafunìa
• Vucali mòbbili
• Vucali ncerti
• Ortografìa siciliana
• Lingua siciliana e lingua taliana
• Lingua suvradialittali
• Gruppu sicilianu
• Gallu-sìculu
• Arricanuscimentu dâ lingua siciliana
• Tàvula crunulòggica di scritti antichi 'n sicilianu
• Accademia Siciliana
• Vucabbulariu