Regnu di Trinacria

Lu regnu di Trinacria nascìu nizziarmenti ntô 1282, ô cuminciari dê vespri siciliani. Fu appoi stituzziunalizzatu lu 30 d'austu 1302, quannu lu sud Italia fu spartutu dâ paci di Cartabbillotta: la Sicilia fici parti dû regnu di Trinacria, guidatu di Fidiricu III d'Aragona e di Eleunora d'Angiò, mentri ca la pinìsula ristò cu lu nomu di regnu di Sicilia, cu lu re Carlu II d'Angiò.

Lu Trisceli, sìmmulu dâ Sicilia, cumpari puru ntâ bannera siciliana.

Lu nomu arristau ufficiali finu â morti dû re Martinu I d'Aragona, ntô 1410, quannu la curuna fu accurpata di Firdinannu I d'Aragona cu chidda di Aragona e Valencia. Lu nomu "Trinacria" (di lu grecu "trinakrias", ca signìfica "tri punti") fu scigghiutu 'n unuri di l'anticu sìmmulu di l'ìsula, chiamatu macari trisceli.

Viditi puru:

Rifirimenti

Nti sta carta chi rapprisenta l'Europa ntô 1360, la Trinacria cumpari comu statu nnipinnenti.

Santi Correnti, A Short History of Sicily, Les Éditions Musae, 2002 (traduzzioni ngrisa di l'urigginali talianu: Breve Storia della Sicilia).

	Storia dâ Sicilia
pristoria \| èbbica finicia \| èbbica greca \| èbbica rumana \| èbbica vànnala \| èbbica gòtica \| èbbica bizzantina \| èbbica àrabba \| èbbica nurmanna \| èbbica sveva èbbica angiuina \| èbbica aragunisa \| èbbica spagnola \| èbbica piemuntisa \| èbbica burbònica \| èbbica cuntimpurània