Antoniu Vinizzianu

« Omeru nun scrissi pi grecu chi fu grecu, o Orazziu pi latinu chi fu latinu? E siddu Pitrarca chi fu tuscanu nun si piritau di scrìviri pi tuscanu, pirchì ju avissi a èssiri evitatu, chi sugnu sicilianu, di scrìviri n sicilianu? Haiu a fàrimi pappagaddu di la lingua d’àutri? »
(Antoniu Vinizzianu)


Antoniu Vinizzianu (Murriali, 1543 - Casteddammari, 19 di austu 1593) fu un littiratu e un pueta sicilianu chi scrissi supratuttu usannu la lingua siciliana.

Vissi na vita furtunata e grazzi â sò capacitati littiraria appi na granni fama sia 'n Sicilia ca â stranìa. Doppu aviri studiatu ntô culleggiu di Gesuiti, Vinizzianu accuminzau na longa seria di prucessi giudizziari: prima câ famigghia pi custioni di redità, appoi puru p'un prisuntu assassiniu e un rapimentu.

Vinni accappiatu e ncarzaratu di cursari 'n Algirìa unni canuscìu Miguel de Cervantes e addivintaru amici. Ntô 1579 vinni libbiratu e turnau 'n Sicilia. Murìu sùbbutu doppu aviri agghicatu a 50 anni.

La sò òpira è vastìssima. Scrissi privalentimenti puisìi n sicilianu, ma si didicau puru ô talianu e ô latinu. La sò òpira principali è Celia, didicatu a n'amanti, scritta duranti lu pirìudu di càrciri nta l'Algirìa. Scrissi puru sàtiri e àutri versi schirzusi. Tutti l'òpiri vìnniru arricugghiuti ntô 1967, ntôn vulumi chiamatu Ottave â cura d'A. Rigoli.

Asempi dâ sò puisìa cancia

Celia, Lib. 2 cancia

(~1575 - 1580)
vii[1]

Non è xhiamma ordinaria, no, la mia
è xhiamma chi sul'iu tegnu e rizettu,
xhiamma pura e celesti, ch'ardi 'n mia;
pi gran misteriu e cu stupendu effettu.  
Amuri, 'ntentu a fari idulatria,
s'ha novamenti sazerdoti elettu;
tu, sculpita 'ntra st'alma, sì la dia;
sacrifiziu lu cori, ara stu pettu.

viii[2]

In parti dubbiu e in parti sicuru,
fra lu zertu e l'inzertu scurru e penzu,
contemplu ora lu chiaru, ora lu scuru,
e dugnu or'unu ed ora un autru senzu;
pisu, assuttighiu, bilanzu, misuru,
criju, non criju, risolvu e ripenzu,
ogn'hura penzu e guastu, muru e smuru,  
e sempri ddà finixxu, undi 'ncumenzu.

Rifirimenti cancia

  1. Arba Sicula, vulumi 2, 1980
  2. Arba Sicula, vulumi 2, 1980

Lijami di fora cancia

  • SicilyPage nfurmazzioni e n'asempiu di nu puema di Vinizzianu, traduciutu 'n ngrisi di Art Dieli


 
Wikimedaglia
Chista è na vuci nzirita nni l'artìculu n vitrina, zoè una dî mègghiu vuci criati dâ cumunità.
Fu arricanusciuta lu 2006

S'hai traduciutu n'artìculu o hai criatu na vuci e riteni ca sia lu casu di fàrila canùsciri picchì è cumpreta n tuttu, signàlila. Naturalmenti, sunnu boni accittati suggirimenti e canciamenti chi mìgghiùranu lu travagghiu.

Signala na vuci          Archiviu         Talìa tutti l'articuli n vitrina