Usu dâ «J» 'n pusizzioni finali
Ntô sicilianu scrittu, s'usava a li voti la «J» 'n pusizzioni finali.
DiffusioniCancia
Oi la "j" finali è picca usata ntâ littiratura siciliana, mentri tannu era usata chiù assai.
AsempiCancia
sej (sei)
faj (fai)
maj (mai)
giaj (giai, giaiu) -> n'aceddu (Garrulus glandarius) chiamatu "ghiandaia" ntô talianu
toj (toi, tò)
saj (sai)
haj (hai)
mej (mei, mè)
soj (soi, sò)
oramaj (oramai)
oj (oi, oji, oggi)
voj (voi)
assaj (assai)
appoj (appoi)
casumaj (casumai)
chiossaj/chiassaj (chiossai/chiassai)
guaj (guai)
ecc.
Rifirimenti ca ùsanu palori cu la "j" finaliCancia
Rifirimenti ca nun ùsanu palori cu la "j" finaliCancia
- Grammàtica di Pitrè, 1870
- Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
- Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
- Vucabbulariu di Camilleri, 1998
- Dizziunariu di Luigi La Rocca, 2000
- Grammàtica di Bonner, 2001
Ntâ littiratura sicilianaCancia
- Dî pruverbi siciliani cugghiuti di Giuseppi Pitrè:
- Ammaìsa cu li voi, simina cu li vacchi a tempu sò.
- Rizzi, pateddi, e granci, spenni assai e nenti manci.
Sicilianu standard usatu ntâ wikipediaCancia
Racumannamu di nun usari sta "j" finali e cunzidiramu lu sò usu comu n'erruri.