Usu dâ «NGN» mmeci dâ «GN»
Ntô sicilianu scrittu, putemu nutari a li voti l'usu dâ "NGN" mmeci dâ "GN" neolatina sìmprici.
Diffusioni Cancia
Picca scrittura siciliani famusi ùsanu stu modu di scrìviri.
Asempi Cancia
singnuri (signuri)
vengnu (vegnu)
dingnu (dignu)
ecc.
Nu finòminu prisenti nta àutri lingui Cancia
Ci voli nutari ca stu finòminu funèticu nun è tìpicu sulu dû sicilianu, pirchì asisti nta àutri lingui neolatini, comu p'asempiu la lingua corsa ca havi li furmi:
magnamentu / mangnamentu (zoè 'n sicilianu: lu "manciari", lu "cibbu")
magnà / mangnà (zoè 'n sicilianu: "manciari")
ecc.
Rifirimenti ca ùsanu sta "ngn" Cancia
Rifirimenti ca nun ùsanu sta "ngn" Cancia
- Grammàtica di Pitrè, 1870
- Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
- Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
- Vucabbulariu di Camilleri, 1998
- Dizziunariu di Luigi La Rocca, 2000
- Grammàtica di Bonner, 2001
Ntâ littiratura siciliana Cancia
L'usu di sta "ngn" è assai raru ntâ littiratura siciliana.
Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia Cancia
Raccumannamu di nun usari sta "ngn" e cunzidiramu lu sò usu comu n'erruri. Pi raggiuni etimològgichi, ‘gn’ vinni drittu di la lingua latina, e nun è na cosa unicamenti siciliana (allura s’havi a sarvari puru ntô sicilianu scrittu).